Φέτος στο σχολείο μας αποφασίσαμε να μην αφήσουμε την 21η Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης να περάσει έτσι.
Σε όλες τις πόρτες των σχολικών τάξεων υπήρχε κάποιο ποίημα. Στην πλειοψηφία τους οι τάξεις ασχολήθηκαν με την ανάγνωση ποιημάτων και την εικονογράφηση τους τις προηγούμενες μέρες.
Τα παιδιά φαντάστηκαν τον μαγικό ρεαλισμό που προκύπτει από τα ποιήματα και έφτιαξαν καταπληκτικές ζωγραφιές που εκτέθηκαν στο σχολείο μαζί με τα ποιήματα από τα οποία εμπνεύστηκαν.

Ακόμα στον ίδιο χώρο με την έκθεση υπήρχε και ένα δέντρο στα κλαδιά του οποίου βάλαμε φωτογραφίες από γνωστούς ποιητές. Ήταν το «Δέντρο της Ποίησης». Τα παιδιά αφού διάβασαν τα ποιήματα και είδαν όλες τις ζωγραφιές στην έκθεση, πήραν χάρτινα φύλλα και έγραψαν πάνω τους στίχους, τις στροφές ή ακόμα και τις λέξεις που τους έκαναν εντύπωση. Τα χάρτινα αυτά φύλλα τα κόλλησαν στο γυμνό δέντρο της Ποίησης και το έντυσαν με τους πιο λαμπρούς για εκείνα στίχους.

Ένα τμήμα της Τρίτης τραγούδησε στο πρώτο διάλειμμα μπροστά σε όλο το σχολείο Το τραγούδι του Κοριτσιού (Γεια σου κύριε μενεξέ) δραματοποιώντας τους στίχους σε ένα είδος στατικού χορού.

 

Ήταν μια ιδιαίτερη μέρα για το 4ο Δημοτικό Ασπρόπυργου γεμάτη εικόνες, συναισθήματα και μουσική.